نحوه نصب میلگرد در ساختمان بتنی
نحوه نصب میلگرد در ساختمان بتنی
هنگام ورود به محل ، تقویت کننده ها عاری از خاک ، روغن ، رنگ ، خاک و غیره هستند. آنها در یک مکان سرپوشیده نگهداری می شوند و در برابر باران و هرگونه آلودگی دیگر محافظت می شوند.
در زمان نصب ، آرماتورها کاملاً عاری از هرگونه زنگ زدگی و چسبندگی هستند که می تواند بر چسبندگی خوب میله ها به بتن تأثیر بگذارد.
میله های انتظار در برابر آب و هوای بد محافظت می شوند. تمام آرماتورهایی که برای مدت معینی در معرض تأثیرات جوی قرار دارند و بنابراین می توانند باعث ایجاد لکه های زنگ زدگی روی بتن شوند ، با شیر سیمان پوشانده شده اند.
خم شدن تقویت کننده ها - تقویت کننده
قبل از نصب ، آرماتورها باید به اشکال و ابعاد مشخص شده در نقشه ها و برنامه ها تا شوند. آنها مطابق با استانداردهای [NBN EN 1992-1-1] ، [NBN EN 13670] و [NBN B 15-400] خم می شوند. در هنگام تا شدن ، اقدامات احتیاطی لازم برای جلوگیری از شکستگی های شکننده یا آسیب های دیگر انجام می شود.
خم شدن میله ها ، در اصل ، در دمای محیط حداقل 5 درجه سانتی گراد انجام می شود. با این حال ، به محض کاهش دما به زیر 5 درجه سانتی گراد ، توصیه می شود اقدامات لازم را برای جلوگیری از شکستن شکننده میله ها انجام دهید (به عنوان مثال با استفاده از دستگاه خم مکانیکی با سرعت متوسط ??و / یا با انتخاب درجه فولاد کمتر) حساس به
https://www.tejarat-gram.ir/price/felezatahani/Rebar
خم شدن یا پانسمان سرد بر روی قالب به تدریج و به آرامی ، با استفاده از دستگاهی که قادر به انجام این خم ها است ، بدون آسیب رساندن به فلز گوشه ها انجام می شود.
تا آنجا که ممکن است از هرگونه خم موقت و به دنبال آن خم شدن معکوس اجتناب می شود. در صورت لزوم انجام این عملیات ، به صورت روان انجام می شود. سپس شعاع انحنای منحنی دو برابر آنچه در [NBN EN 1992-1-1] تجویز شده است می باشد.
شعاع خمیدگی منحنی ، اندازه گیری شده روی فیبر میانی نوار منحنی ، نمی تواند کمتر از مقادیر ذکر شده در [NBN EN 1992-1-1] باشد ، که همچنین نشان دهنده قطر هسته انحنا است به این مقدار
تا آنجا که ممکن است ، فاصله ای حداقل 4 برابر قطر آرماتور خم شده بین شروع انحنا و گره جوش داده شده محفوظ است.
محل عبور - همپوشانی - اتصالات جوشکاری
طول همپوشانی آرماتور اصلی و مش از پیش ساخته شده با توجه به علائم روی نقشه ها تعیین می شود.
مشهای تقویت کننده پیش ساخته با همپوشانی مطابق طرح و با [NBN EN 1992-1-1] گذاشته می شوند و به زوایای مشهای روی هم متصل می شوند. مونتاژها را می توان با جوشکاری یا استفاده از لیگاتورهای گرم شده سفید انجام داد. جداکننده های لازم برای دستیابی به پوشش بتنی مورد نیاز فراهم شده است. برای خرپاهای دوتایی از جداکننده های فولادی استفاده می شود.
میله های عبور باید محکم محکم شوند تا در حین ریختن بتن جابجا نشوند. برای این منظور ، مجموعه ها را می توان با جوشکاری یا استفاده از بستهای گرم شده سفید و / یا میله ها را با فاصله دهنده های مناسب پشتیبانی کرد.
پروفیل های تعبیه شده با جوش به یکدیگر و / یا به میله های تقویت کننده یا مش تقویت کننده متصل می شوند. هنگامی که آرماتورها باید جوش داده شوند ، پیمانکار ابتدا بررسی می کند که آیا می توان این کار را با توجه به روشی که می خواست اعمال کند ، انجام داد یا خیر. روش مورد استفاده توسط مهندسی که مطالعه بتن را انجام می دهد تعیین می شود.
مراحل جوشکاری زیر مجاز است:
جوشکاری مقاومتی ؛ (جوشکاری مقاومتی برقی)
جوشکاری قوس دستی ؛ (جوشکاری قوس الکتریکی)
جوشکاری نیمه اتوماتیک در جو گاز ؛ (جوشکاری تلفیقی)
جوشکاری فلش
جوشکاری با مشعل یا جعل ممنوع است.
جوشکاری مطابق با استانداردهای [NBN A 24-301] و [NBN A 24-302] انجام می شود.
تا حد امکان از جوشکاری در میله ها اجتناب می شود. جوشکاری سر به سر میله ها با قطر کمتر از 18 میلی متر ممنوع است. جوشها همیشه در مکانهایی که میله ها کمتر تحت فشار هستند انجام می شود. اینها جوش های ساختاری هستند. یکی از چندین جوش در یک صفحه اجتناب می کند. هنگامی که آرماتورها از چندین میله موازی تشکیل شده اند که دارای جوش هستند ، حداقل 50 سانتی متر از یکدیگر فاصله دارند. هنگامی که جوشدرنزدیکی قالب قرار دارد ، میله ای که نزدیک به قالب است فاصله ای بزرگتر یا مساوی قطر بزرگترین میله را جابجا می کند